Door dr. Carol Beuchat. Met toestemming overgenomen en vertaald vanaf de website van het Institute of Canine Biology
Het lijkt alsof iedereen een mening hierover heeft. Sommige gebruiken 5 generaties, anderen 8 en weer anderen 10. Relatief weinig mensen gebruiken meer generaties dan dit, misschien omdat stamboomsoftware vaak niet meer dan dit berekent, of als het dat wel doet, het dat erg langzaam doet. Laten we eens kijken naar wat data. Dit zijn enkele getallen die ik berekend heb aan de hand van stambomen van verschillende honden. Eén had een erg lage inteelt (<5%), de andere significant meer. Voor elk van deze individuen echter, veranderde onderling de uitgerekende inteelt coëfficiënt met het aantal generaties verschillend. Eén ding is duidelijk - tenzij het niveau van inteelt erg laag is, of de stamboom ondiep, is het gebruik van alleen 5 generaties van stamboomdata hoogstwaarschijnlijk extreem misleidend.
In onderstaand figuur, is het eenvoudig om te zien hoe erg we hiermee de mist in kunnen gaan. Eén dier (roze) heeft een IC op 5 generaties van ongeveer 6% (niet slecht); op 10 generaties is dit al meer dan 10% (nog steeds niet heel slecht); maar het gebruik van 30 generaties data, onthult dat de ware IC ongeveer gelijk is aan dat wat je zou verwachten bij een paring tussen een volle broer en zus (25%). De IC is de waarschijnlijkheid dat een hond 2 kopieën van hetzelfde allel erft van een voorouder die zowel aan de kant van de reu als de teef voorkomt in de stamboom. Het is daarbij een inschatting van hoe homozygoot de hond genetisch is.
Comments