BEREKENEN VAN DE IC, DEEL 2

We leerden in deel 1 van deze workshop dat elk ouderdier één van zijn twee allelen doorgeeft aan een nakomeling. De kans voor elk allel is dus 50%. We zagen ook dat voor elke generatie de cumulatieve waarschijnlijkheid dat een specifiek allel van een voorouder doorgegeven wordt naar de volgende generatie halveert:

Waar de voorouder in de stamboom staat is dus zeer belangrijk. Hoe verder weg een voorouder in de stamboom voorkomt, hoe kleiner de kans dat er een allel wordt geërfd van deze specifieke voorouder.

Regelmatig zie je dus de opmerking van fokkers, rasverenigingen, etc dat het voldoende is te kijken naar een 5 generatie stamboom, omdat de invloed van voorouders in eerdere generaties verwaarloosbaar klein is. Waar echter aan voorbij wordt gegaan is dat als een voorouder verschillende keren voorkomt in een stamboom, zoals heel gewoon is bij honden (en dan gaat het al snel over tientallen, honderden en zelfs duizenden keren op een complete stamboom van meer dan 25 generaties), moet deze elke keer dat hij/ zij voorkomt meegenomen worden in de berekening van de cumulatieve waarschijnlijkheid.

We illustreren dit aan de hand van 3 fictieve stambomen. Probeer eerst zelf voor elke stamboom de Inteelt coëfficiënt te berekenen met behulp van het geleerde in deel 1.

Als het goed is heb je voor zowel Sando, Bello en Abby een ic berekend van 0,125 oftewel 12,5%

Sando: 1 pad met 3 honden dus F = 0.05 ^ 3 = 0.125

Bello: 2 paden met 4 honden, dus 0.5 ^ 4 x 2 = 0.125

Abby: 8 paden met elk 6 honden, dus F = 0.05 ^ 6 x 8 = 0.125

We hebben hier dus drie stambomen gezien die van elkaar verschillen, maar toch een gelijke ic geven. Dus : hoe vaak een voorouder in de stamboom voorkomt is essentieel, net als in welke generatie(s) deze voorkomt.

Je begrijpt nu ook waarom we, als we stambomen met maar een beperkt aantal generaties gebruiken om de ic te berekenen en een gemeenschappelijke voorouder buiten deze generaties voorkomt, we een vertekend beeld krijgen van de ic. Als je de ic wilt berekenen om een inschatting te maken van de kans op het erven van twee kopieën van een allel van een voorouder die in beide takken van de stamboom voorkomt, dan is het essentieel om zoveel mogelijk generaties te gebruiken als mogelijk. Dit is voor de meeste rassen niet op papier te doen, maar daar bestaat gelukkig goede stamboomsoftware voor.

Naar deel 3